สมบัติพื้นฐานของวัสดุการแพทย์

      โดยทั่วไปปัจจัยสำคัญที่นักวิทยาศาสตร์ วิศวกร หรือแพทย์ จะต้องคำนึงถึงเป็นอันดับต้น ๆ ในการเลือกใช้หรือพัฒนาวัสดุต่าง ๆ เพื่อนำมาใช้งานทางการแพทย์ ได้แก่ ความสามารถในการนำไปใช้งานในร่างกายซึ่งต้องสัมผัสกับเนื้อเยื่อ โปรตีน เลือด หรือเซลล์ต่าง ๆ ในร่างกาย เนื่องจากในการใช้งานวัสดุการแพทย์นั้นวัสดุทุกประเภทจะต้องเกิดปฏิกิริยากับเนื้อเยื่อหรือสภาพแวดล้อมในร่างกายไม่มากก็น้อยทั้งนี้การเกิดปฏิกิริยาดังกล่าวนั้นสามารถเกิดขึ้นได้ ทั้งในลักษณะที่วัสดุการแพทย์จะก่อให้เกิดผลกระทบต่อเนื้อเยื่อหรือเซลล์ต่าง ๆ ในร่างกาย เช่น การระคายเคือง อาการแพ้ การติดเชื้อ ความเป็นพิษ ก่อให้เกิดเนื้องอกหรือมะเร็งและลักษณะที่เนื้อเยื่อหรือสภาพแวดล้อมในร่างกายส่งผลกระทบต่อการใช้งานของวัสดุการแพทย์ เช่น การเสื่อมสภาพ การกัดกร่อน ซึ่งผลกระทบดังกล่าวที่เกิดขึ้นจะส่งผลอย่างมากต่อความสำเร็จหรือความล้มเหลวของวัสดุนั้น ๆ ในการใช้งานทางการแพทย์ แต่ทั้งนี้ย่อมขึ้นกับระยะเวลา ตำแหน่ง และหน้าที่ ที่วัสดุการแพทย์นั้นจะถูกนำมาใช้งานด้วย ตัวอย่างเช่น วัสดุการแพทย์ที่ต้องใช้งานเป็นเวลานานหลาย ๆ ปี เช่น ข้อเทียม หมอนรองกระดูกสันหลังเทียมย่อมมีโอกาสที่จะเกิดผลกระทบจากสภาพภายในร่างกายมากกว่าวัสดุการแพทย์ที่ใช้งานในระยะเวลาสั้น ๆ เช่น สายสวน หรือสายล้าง แต่โดยสรุปแล้ววัสดุที่สามารถนำไปใช้งานทางการแพทย์ได้นั้นจะต้องได้รับการยอมรับจากสภาพภายในร่างกายไม่ก่อให้เกิดผลกระทบต่าง ๆ ในทางที่ไม่ดีต่อสภาพภายในร่างกายและตัววัสดุนั้นก็จะต้องไม่เกิดการเสื่อมสภาพจากปฏิกิริยากับสภาพในร่างกายมนุษย์
      นอกจากนี้แล้ววัสดุการแพทย์จะต้องมีสมบัติที่เหมาะสมกับการใช้งานที่ต้องการไม่ว่าจะเป็นสมบัติทางกายภาพ สมบัติทางเคมี สมบัติทางแสง สมบัติทางความร้อน และสมบัติทางกล เช่น วัสดุที่นำมาใช้ทดแทนแก้วตาหรือผลิตเป็นคอนแทกเลนส์จะต้องมีความใส  ในขณะที่วัสดุที่นำไปใช้ทดแทนกระดูกไม่ต้องคำนึงถึงสมบัติทางแสงดังกล่าวแต่ต้องมีสมบัติทางกลที่เหมาะสม เช่น มีความแข็งแรงสามารถรับน้ำหนักหรือแรงกระทำที่เกิดขึ้นจากการใช้งานได้

      วัสดุการแพทย์ที่ดียังต้องสามารถผลิตขึ้นได้โดยกระบวนการผลิตที่ไม่ยุ่งยากเกินไปและที่สำคัญต้องสามารถทำการฆ่าเชื้อได้ โดยกระบวนการฆ่าเชื้อดังกล่าวจะต้องไม่ส่งผลกระทบต่อสมบัติของวัสดุการแพทย์ที่มีอยู่ก่อนการฆ่าเชื้อและหากเป็นไปได้ควรจะสามารถใช้กระบวนการฆ่าเชื้อที่มีการใช้งานอยู่ในปัจจุบันได้ เช่น การนึ่งไอน้ำที่อุณหภูมิสูง การอบด้วยแก๊สเอทิลีนออกไซด์หรือการฉายรังสีแกมมา

      ในปัจจุบันก่อนที่จะนำวัสดุประเภทใดประเภทหนึ่งมาใช้งานทางการแพทย์ได้จะต้องผ่านขั้นตอนการทดลองและทดสอบต่าง ๆ เป็นจำนวนมากและใช้ระยะเวลานานเพื่อยืนยันถึงประสิทธิภาพและความปลอดภัยในการใช้งาน และขั้นตอนสุดท้ายก่อนนำออกสู่ท้องตลาดจะต้องมีการขออนุญาตจากองค์การอาหารและยาของประเทศนั้น ๆ เพื่อให้แน่ใจว่าผู้ป่วยจะไม่เสี่ยงกับอันตรายจากการใช้งานวัสดุหรืออุปกรณ์ดังกล่าว